پاکی در موپریوستوزیس اولیه یک سندرم شایع ارثی نادری است که با تغییراتی به صورت ضخیم شدگی و چین خوردگی پوست و نیز ضخیم شدن استخوانهای انتهایی، چماقی شدن انگشتان دست و اختلال در سایر اعضاء از جمله دستگاه گوارش همراه می باشد. انتقال ارثی بیماری به صورت اتوزومال غالب با نفوذ متغیر است. هرچند یک خانواده با فرم اتوزومال مغلوب نیز گزارش شده است. بیماری عمدتا در مردان دیده می شود. نوع ثانویه بیماری که شایعتر می باشد ، با بیماری ریوی مرتبط است. درمان بیماران معمولا علامتی است . در این گزارش یک مورد از نوع اولیه معرفی می شود.

یکی از مسایل مورد بحث نزد فقیهان امامیه، پاکی یا ناپاکی ذاتی انسان مشرک است. آنها می گویند: انسان مشرک، دارای ناپاکی ذاتی است و همانند سگ و خوک نجس العین می باشد، بلکه برخی از آنها در این مسئله ادعای اجماع و حتی ضرورت مذهب را نموده و دلایل متعددی از آیات و روایات برای اثبات ناپاکی ذاتی کافر که شامل انسان مشرک نیز می شود، اقامه کرده اند. در این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی و با گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، ضمن بازخوانی کلمات فقها، دلایل یاد شده مورد بررسی قرار گرفته و اثبات گردیده که ادّله یاد شده تمام نمی باشند، دلالت آیات مورد استناد بر ناپاکی ذاتی انسان مشرک تمام نیست، روایات مورد استناد نیز برخی از آنها از نظر سند، مخدوش بوده و برخی از نظر دلالت بر مدّعا تمام نمی باشند، اجماع مورد ادّعا نیز اوّلاً: از نظر تحقق، مشکوک است، ثانیاً: در مسأله ای که این همه آیات و روایات، مطرح است ، این اجماع مدرکی یا محتمل المدرکیة است، که در هر صورت حجّت نیست، بنابراین ادّله ای که اثبات ناپاکی ذاتی انسان مشرک اقامه شده اند، ناتمام و مخدوش می باشند، حال اگر در این مسئله، ضرورت مذهب، وجود داشته باشد ، همان متبع خواهد بود و گرنه دلایل اقامه شده برای اثبات ناپاکی ذاتی انسان مشرک، تمام نمی باشد.

هدف: مقایسه مقادیر اندازه گیری شده ضخامت مرکز قرنیه با دستگاه های اورب اسکن II و پاکی متری اولتراسوند در 100 چشم کاندید جراحی کراتورفرکتیو.روش پژوهش: صد چشم از 100 بیمار که کاندید عمل جراحی اصلاح عیوب انکساری با لیزر اگزایمر بودند و سابقه هیچ گونه عمل جراحی روی قرنیه چشم نداشتند؛ مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا برای بیمار با دستگاه اورب اسکن و سپس با دستگاه اولتراسوند Tomey، پاکی متری انجام شد. نتایج به دست آمده با آزمون آماری t زوج مقایسه شدند.یافته ها: میانگین ضخامت مرکز قرنیه در روش پاکی متری اولتراسوند، برابر با 544.7±35.5 میکرومتر (637-453 میکرومتر( و در روش اورب اسکن، با اعمال ضریب اصلاح (acoustic factor) معادل 0.92، برابر با 546.9±41.6 میکرومتر (648-435 میکرومتر( بود (P=0.14). پراکندگی نتایج )انحراف معیار( در روش اورب اسکن بیش تر بود ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: گرچه دو روش پاکی متری اولتراسوند اورب اسکن )با اعمال ضریب اصلاح 0.92 در مقادیر به دست آمده با روش اورب اسکن( تفاوت آماری معنی داری ندارند ولی با توجه به پراکندگی بالاتر نتایج در روش اورب اسکن، بهتر است در صورتی که مقدار ضخامت مرکز قرنیه در اندازه گیری به روش اورب اسکن، در محدوده پایین باشد؛ پاکی متری به روش اولتراسوند نیز تکرار شود.

این مطالعه با هدف توصیف ویژگی های استخوان شناسی سگ ماهی خاردار فرید پاکی Cobitis faridpaki و مقایسه آن با گونه C. taenia به اجرا درآمد. نتایج این تحقیق برخی اطلاعات در مورد ویژگی های زیست شناسی این گونه بومی جدیدا معرفی شده و همچنین ویژگی های قابل اعتمادتر استخوان شناسی برای شناسایی آن را فراهم خواهد آورد. بدین منظور، تعداد 20 نمونه سگ ماهی خاردار فرید پاکی از رودخانه سیاه رود توسط الکتروشوکر نمونه برداری و برای مطالعه استخوان شناسی شفاف سازی و رنگ آمیزی شدند. سپس ویژگی های استخوان شناسی گونه سگ ماهی خاردار فرید پاکی به تفصیل توصیف گردید. نتایج تفاوت هایی را در ساختار استخوان های فکی، پیش فکی، کمربند سینه ای و بخش قدامی جمجمه عصبی گونه C. faridpaki نسبت به گونه C. taenia نشان داد که می توانند به عنوان ویژگی های اختصاصی استخوانی گونه سگ ماهی خاردار فرید پاکی در نظر گرفته شوند.

هدف: ارزیابی میزان تطابق پاکی متری اولتراسونیک، تحلیل گر گالیله با شیمفلاگ دوگانه و ارب اسکن II جهت سنجش ضخامت مرکزی قرنیه (CTT) در چشم های طبیعی و دارای قوز قرنیه.روش پژوهش: در این مطالعه آینده نگر مقایسه ای، ضخامت مرکزی قرنیه در 88 چشم راست از 88 بیمار کاندید جراحی انکساری و 76 چشم (39 چشم راست) از 45 بیمار دارای قوز قرنیه با استفاده از پاکی متری اولتراسونیک، گالیله و ارب اسکن II اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از ضایب پیرسون و وابستگی بین گروهی (ICC) و مدل های Mountain و Bland Altman مقایسه شدند.یافته ها: میانگین ضخامت مرکزی قرنیه با استفاده از پاکی متری اولتراسونیک، گالیله و ارب اسکن II در گروه طبیعی به ترتیب 551±39.4 و 566.9±33.5 و 565.5±40.9 میکرومتر (P<0.001) و در گروه قوز قرنیه به ترتیب 488.4±61.5، 504.1±42.0 و 473.8±58.5 میکرومتر بود (P<0.001). ارتباط معنی دار آماری در ضخامت مرکزی قرنیه اندازه گیری شده با این سه وسیله در دو گروه حاصل شد. قوی ترین ارتباط در گروه طبیعی و بین گالیله و ارب اسکنII (ICC:0.90 و R:0.91) با حداقل 95 درصد محدوده توافق بود (35- تا 32 + میکرومتر) و ضعیف ترین ارتباط در گروه قوز قرنیه و بین اندازه های حاصل از پاکی متری اولتراسونیک و گالیله حاصل شد (R:0.67, ICC:0.61).نتیجه گیری: برای سنجش CCT در چشم های طبیعی می توان از گالیله و ارب اسکن II به جای یکدیگر استفاده نمود، اما این دو در چشم های دارای قوز قرنیه به جای یکدیگر قابل استفاده نمی باشند. میزان تطابق بین دو دستگاه اپتیکی و پاکی متری اولتراسونیک پایین می باشد، بنابراین این دو دستگاه نمی توانند جایگزین پاکی متری اولتراسونیک در اندازه گیری CCT در بیماران دارای قوز قرنیه یا قرنیه های طبیعی باشند.

برای انجام عمل رادیال کراتوتومی (RK) اطلاع از ضخامت قرنیه ضروری است. تغییر ضخامت قرنیه بعد از عمل RK در انتخاب عمق برش عمل بعدی اثر می گذارد. همچنین ارتباط تغییر ضخامت به عوامل: سن، جنس و مدت زمان گذشته از عمل اهمیت دارد. به منظور تعیین ضخامت قرنیه بعد از عمل رادیال کراتوتومی و همچنین ارتباط آن با عوامل مختلف از قبیل سن، جنس و زمانی که از عمل جراحی گذشته است مطالعه ای در خرداد 1377 با استفاده از پرونده 200 چشم (101 مرد و 99 زن) که تحت عمل جراحی RK مجدد در طی سالهای 1374 تا 1377 در بیمارستان فارابی قرار گرفته بودند و ضخامت قرنیه آنها قبل و بعد از عمل RK اندازه گیری شده بود، انجام شد. اطلاعات به دست آمده که شامل: سن، جنس، مدت زمان گذشته از عمل و ضخامت قرنیه قبل و بعد از عمل در 5 نقطه استاندارد بود با استفاده از آزمونهای آماری تجزیه و تحلیل شد. میانگین تغییر ضخامت قرنیه در نقطه مرکزی قرنیه برابر 10.46±13.8 میکرون بود که افزایشی حدود 2 درصد، میانگین تغییر ضخامت قرنیه در نقطه فوقانی قرنیه برابر 6.82±29.8 میکرون بود که افزایشی حدود 1.34 درصد، میانگین تغییر ضخامت قرنیه در نقطه تحتانی قرنیه برابر 9.01±28.8 میکرون بود که افزایشی حدود 1.77 درصد، تغییر ضخامت قرنیه در نقطه تمپورال قرنیه برابر 12.11±26.4 میکرون بود که افزایشی حدود 2.34 درصد و تغییر ضخامت قرنیه در نقطه نازال قرنیه برابر 5.14±34.4 میکرون بود که افزایشی حدود 2.34 درصد را نشان می داد. ضخامت قرنیه بعد از عمل RK افزایش می یابد که باید جراح چشم در عمل جراحی مجدد این موضوع را در نظر بگیرد. همچنین تغییر ضخامت قرنیه در 5 نقطه استاندارد با جنس ارتباط دارد که در جنس مذکر بیشتر است ولی این تغییر ضخامت با سن و فاصله زمانی گذشته از عمل ارتباط معنی داری ندارد.

هدف: مقایسه دستگاه گالیکه با ارب اسکن II و پاکی متری اولتراسوند در بررسی ضخامت قرنیه در چشم های داوطلبان جراحی رفرکتیو.روش پژوهش: این مطالعه بر روی 920 داوطلب جراحی رفرکتیو که تنها مشکل چشمی آنان عیب انکساری بود، انجام شد. ضخامت مرکزی قرنیه توسط دستگاه های گالیکه، ارب اسکن II و پاکی متری اولتراسوند اندازه گیری شد. با در نظر گرفتن پاکی متری اولتراسوند به عنوان استاندارد طلایی، یافته های دو دستگاه دیگر با آن مقایسه شدند.یافته ها: ضخامت مرکز قرنیه توسط پاکی متری اولتراسوند، ارب اسکن II و گالیکه به ترتیب 544.4±33.4، 546.7±37.9 و 555.8±29.6 میکرون اندازه گیری شد. میانگین تفاوت بین پاکی متری اولتراسوند با ارب اسکن  II(با ضریب تصحیح 0.96) و گالیکه، به ترتیب 2.3 و 10.2 میکرون بود. به رغم اختلاف موجود بین گالیکه و پاکی متری اولتراسوند، همبستگی بین یافته های پاکی متری گالیکه و اولتراسوند بهتر از هم بستگی بین پاکی متری ارب اسکن II و اولتراسوند بود (ضریب همبستگی 0.947 در برابر 0.817). با در نظر گرفتن ضریب تصحیح 0.98 برای سیستم گالیکه، داده های دو دستگاه (گالیکه و اولتراسوند) همسان تر شدند.نتیجه گیری: در نظر گرفتن ضریب تصحیح 0.98 برای تبدیل خوانده های ضخامت مرکز قرنیه توسط دستگاه گالیکه، یک روش مناسب برای رسیدن به مقدار معادل پاکی متری اولتراسوند است. البته قطعی کردن این مقدار، به عنوان ضریب تصحیح گالیکه، نیازمند انجام مطالعات وسیع تر جهت تایید یافته مطالعه حاضر با در نظر گرفتن ضخامت های متفاوت قرنیه می باشد.